h

Inleiding

Het is tijd voor een sociaal alternatief voor Nijmegen. Vier jaar lang heeft het Nijmeegse stadsbestuur van GroenLinks, PvdA en D66 gewerkt aan het afbreken van wat eens een sociale stad was. De afgelopen jaren is de rekening van de crisis steevast doorgeschoven naar de mensen die het minst konden missen: naar huurders, ouderen, gehandicapten en mensen aan de onderkant van de arbeidsmarkt. De SP doet het anders. De SP gaat de rekening van de crisis eerlijker en socialer verdelen.
 
Het college heeft de afgelopen periode netjes gedaan wat premier Rutte van hem vroeg. En ook andere partijen waren de afgelopen tijd niet te beroerd om een handje toe te steken bij deze 10 grootste miskleunen van het stadsbestuur:
 
  • Er wordt 8 miljoen op de WMO bezuinigd en fors gesneden in de zorg voor ouderen en gehandicapten.
  • De belastingen voor mensen in een huurwoning worden met bijna 80 procent verhoogd. Voor villabewoners, vastgoedhandelaren en grote bedrijven zijn de belastingen juist verlaagd.
  • Het college heeft met woningcorporaties afgesproken om huurders financieel helemaal uit te kleden, precies zoals Rutte en Samsom wilden. Over vijf jaar betalen huurders gemiddeld 1000 euro per jaar meer huur dan nu.
  • De gratis bus voor 65+ is afgeschaft.
  • Er zijn 7 wijkbibliotheken gesloten waardoor het gebruik van de bieb dramatisch is afgenomen.
  • Er is bezuinigd op de openbare ruimte waardoor de verloedering weer toeneemt en er is bezuinigd op de speeltuinen waardoor er nu onvoldoende beheer is.
  • Er wordt fors gesneden in de amateursport en het schoolzwemmen is afgeschaft.
  • Met het parkeerbeleid van tariefverhoging en faalpalen zijn vele bezoekers de stad uitgejaagd.
  • Er zijn 500 mensen met een gesubsidieerde baan naar huis gestuurd, waarvan het grootste deel in de bijstand is beland.
  • Het aantal mensen met een uitkering in Nijmegen groeit harder dan elders in het land.
Helaas blijft het hier niet bij. Ook de komende jaren zijn de berichten uit Den Haag somber. Het kabinet Rutte II blijft veel taken bij de gemeenten over de schutting kieperen, zonder daarbij de benodigde financiële middelen ter beschikking te stellen. Tegelijkertijd drijft de huidige regering van VVD en PvdA het neoliberale beleid nog een stapje verder op door ernaar te streven de verzorgingsstaat nog verder af te bouwen. We krijgen daar dan een participatiemaatschappij voor terug, waarbij steeds meer geldt: ieder voor zich. De afgelopen decennia hebben we gezien hoe onze sociale voorzieningen stuk voor stuk zijn afgebroken en mensen steeds meer aan hun lot worden overgelaten. De SP loopt al jaren voorop bij het groeiende verzet tegen deze trend. In plaats van onszelf op te sluiten in vergaderzalen zijn we daarom de afgelopen periode samen met buurtbewoners, mensen in de zorg, gesubsidieerde werkers, WSW-ers, huurders, studenten en scholieren in actie gekomen tegen asociale bezuinigingen van stadsbestuur en kabinet. 
 
We verwijten de Nijmeegse politiek niet dat ze grote bezuinigingen van het rijk moeten slikken. We verwijten collegepartijen PvdA, GroenLinks en D66 wel dat ze niet de moeite hebben genomen om de rekening eerlijk en sociaal te verdelen.
 
De SP heeft afgelopen jaren steeds opnieuw aangetoond dat er een sociaal alternatief mogelijk is. Dit alternatief vangt niet alleen de klappen op van het kabinet Rutte, het slaat ook een andere weg in als het gaat over hoe we onze stad besturen. Een alternatief waarbij solidariteit tussen jong en oud, ziek en gezond, arm en rijk het uitgangspunt is. Een alternatief waarbij we in Nijmegen de rekening eerlijk verdelen. Ieder die dat kan betalen, draagt bij. De rijkste tien procent is jarenlang ontzien, maar villabewoners, grote bedrijven en de vastgoedverhuurders mogen best wat meer bijdragen. De hardwerkende Nijmegenaar verdient het om aan het eind van de maand nog wat geld over te houden. De mensen die de afgelopen jaren al last op last gestapeld hebben gekregen, worden ontzien.
 
Het zijn geen gemakkelijke tijden om een stad te besturen. Het zijn tijden die vragen om een duidelijke koers. Het zijn tijden die vragen om visie, moed en leiderschap. Het zijn tijden die vragen om een sociaal alternatief!
 
Ga verder naar: 

U bent hier