Nijmegen

Na weken van discussie besloot de gemeenteraad op 27 februari dat het RIBW voorlopig geen mensen met een verslavingsverleden in de Sloetstraat/ Nijhoffstraat mag huisvesten. De SP heeft niets tegen begeleid wonen in woonwijken. Overlast moet voorkomen worden en is niet te tolereren. Goede afspraken tussen RIBW, gemeente en buurt zijn dus van groot belang.

SP-fractievoorzitter Hans van Hooft jr.: “In 2003 zijn er heldere afspraken gemaakt over een sociaal pension. Een daarvan was: het komt niet in Nijmegen-Oost. Ik heb die afspraak zelf vijf jaar geleden ingebracht en daar staat de SP-fractie nog steeds volledig achter. En ik wil nog wel verder gaan. Het sociaal pension, zoals ons dat toen voor ogen stond, hoort in geen enkele woonwijk thuis. Mensen met de indicatie zwaar psychiatrisch, drugsgebruik, overlastgevend waarvoor een sociaal pension de eindbestemming is, hebben niets te zoeken in een woonwijk waar kinderen spelen en naar school gaan of waar ouderen veilig over straat willen lopen. Niet met een groep van 30 waar we het toen over hadden, maar ook niet met een groep van 8 of 10 waar nu over wordt gesproken. Deze mensen verdienen al onze zorg en steun, maar wel ergens op een rustige locatie waar niemand er last van heeft.”

Nu gaat het echter om begeleid wonen. Van Hooft jr.: “Begeleid wonen is heel anders dan een sociaal pension. Dit is een opstap terug naar de samenleving. Deze mensen verdienen onze steun. Maar overlast kan daarbij niet worden getolereerd, dus geen drugsgebruik, geen gedeal en geen prostitutie. Want wie wil zulke buren hebben? Het RIBW is verantwoordelijk voor de begeleiding van de groep die in de Sloetstraat/ Nijhoffstraat komt te wonen. Tot op de dag van vandaag is nog steeds niet helder wat er precies voor mensen gaan komen. Het verbaast mij dus niets dat de buurt geen enkel vertrouwen heeft in het RIBW. Duidelijk is wel dat het om mensen gaat met een dubbeldiagnose. Maar dat zegt niks: een beetje gestoord en een beetje aan de drugs is heel iets anders dan zwaar psychiatrisch gestoord en zwaar aan de drugs.”

Van Hooft jr. gaat verder: “Voor het sociaal pension in 2003 gold het bestemmingsplan ‘bijzondere doeleinden’. En dat is heel wat anders dan de bestemming: ‘wonen’ zoals dat nu aan de Sloetstraat/ Nijhoffstraat geldt. Zolang het RIBW zich aan de huidige bestemming wonen houdt, heeft de gemeente niets over het RIBW te vertellen. Zodra het RIBW zich niet meer aan de bestemming wonen houdt (en er een sociaal pension in vestigt), kan ze morgen de deuren sluiten. Het college hoeft dus eigenlijk helemaal niets te doen. Het enige dat ze moet doen is de huidige bestemming handhaven. Handhaven in de zin dat de bestemming niet aangepast wordt als het RIBW er om vraagt en handhaven in de zin dat het RIBW de tent kan sluiten als er activiteiten plaatsvinden die niet binnen de woonbestemming passen.”

Van Hooft jr.: “Een sociaal pension met zware gevallen is volgens het huidige bestemmingsplan onmogelijk. Wel moeten duidelijke randvoorwaarden gesteld worden voor het begeleid wonen. Ten eerste moet de groep (ex-)drugsverslaafden met psychiatrische indicatie relatief klein blijven om de aanzuigende werking op dealers te voorkomen. Overlast door de bewoners in de vorm van dealen, gebruik op straat, rondslingerende spuiten, prostitutie, diefstal, helen, etcetera is onacceptabel. Het RIBW moet samen met wijkbewoners en de gemeente een convenant afsluiten waarin staat dat ze aan deze voorwaarden voldoet op straffe van stopzetting opvang (ex-)drugsverslaafden. En tot slot ziet de gemeente toe op naleving van de afspraken door het RIBW door een klachtenmeldpunt, een buurtbeheergroep en zelf toezicht houden op straat.”

Na een discussie in de gemeenteraad is er uiteindelijk besloten dat SP-wethouder Van Hooft het RIBW moet vragen om voorlopig pas op de plaats maakt met de komst van 8 a 10 nieuwe bewoners met een drugsverleden.