Nijmegen

De Nijmeegse woningbouwcorporaties doen te weinig om de tweedeling in de stad tegen te gaan. Vorig jaar zijn principeafspraken gemaakt tussen de gemeente en de woningcorporaties. Bij de uitwerking van deze afspraken blijkt dat de corporaties amper ambitie tonen om gemengde wijken tot stand te brengen. Reden voor de Nijmeegse SP-fractie om de concrete uitwerking van het ‘lokaal maatwerk’ af te wijzen: “Liever geen akkoord, dan een slecht akkoord”.

SP-fractievoorzitter Hans van Hooft jr.: “Het prinicpeakkoord van vorig jaar was niet wat we ervan hoopten, maar het was wel een goede aanzet om het onstaan van witte en zwarte wijken tegen te gaan. En dat is hard nodig, want ook in Nijmegen groeit de tweedeling tussen kansrijke en kansarme wijken. In populaire wijken wonen steeds minder mensen met een laag inkomen, terwijl aan de andere kant de armoede groeit in wijken waar lage inkomens al oververtegenwoordigd zijn. Nu het aankomt op concrete maatregelen blijkt dat de woningcorporaties niet thuis geven.”

De Nijmeegse woningcorporaties bezitten samen 31.000 huurwoningen die worden toegewezen via het Entree systeem. Met hen is afgesproken om 30 procent van de 1800 vrijkomende woningen buiten Entree toe te wijzen aan speciale doelgroepen. Belangrijk onderdeel van deze afspraken is dat 120 woningen worden toegewezen aan mensen met een minimum inkomen in wijken waar lage inkomens ondervertegenwoordigd zijn. Doel van deze speciale toewijzing is het tegengaan van segregatie en het verhogen van de slaagkans voor minima.

Van Hooft jr: “Het lijkt een druppel op een gloeiende plaat: 120 woningen voor minima op een totaal van 31.000. Maar door het Entree-systeem zijn de meest gewilde wijken feitelijk ontoegankelijk voor mensen met een laag inkomen. De concurrentie voor die woningen is zo groot dat mensen met een korte woonduur (en vaak een lager inkomen) er niet tussen komen. Hierdoor worden de meest gewilde witte wijken elke dag een beetje witter. En de keerzijde is dat zwarte wijken elke dag een beetje zwarter worden. Met die 120 woningen voor minima in de meest gewilde wijken zorgen we ervoor dat die wijken elke dag een beetje gemengder worder. Het duurt lang, maar het gaat wel elke dag een stapje in de goede richting. Dit betekent overigens ook dat je in 15 tot 20 procent van de wijken vrijwel elke vrijkomende woning moet reserveren voor iemand met een minimum inkomen. Of dat je in 30 procent van de meest gewilde wijken elke tweede vrijkomende huurwoning reserveert voor minima. En dat is nu precies waar de corporaties niet aan willen als het om concrete afspraken gaat.”

De woningcorporaties vinden dat door dit soort maatregelen de keuzevrijheid van Entree ernstig wordt aangetast. Volgens Van Hooft jr is dat een ‘drogredenatie’. “Door Entree wordt de keuzevrijheid van mensen met een korte woonduur en vaak een laag inkomen juist beperkt. Deze groep kan in de praktijk niet terecht in de meest gewilde wijken. Door voor lage inkomens woningen te reserveren in de meest gewilde wijken vergroot je voor deze groep juist de keuzevrijheid. En dat gaat inderdaad ten koste van de keuzevrijheid van hogere inkomens. Maar die mensen hebben een inkomen waarmee ze ook in de vrije huursector terecht kunnen of kunnen kiezen voor een goedkope koopwoning al zijn die tegenwoordig schaars.”

De kans is groot dat de woningcorporaties niet vrijwillig meewerken. De gemeente heeft binnen het Entree-systeem verder geen middelen om woningcorporaties te dwingen. Van Hooft jr: “In het echt uiterste geval moet de gemeente stoppen met Entree en weer zelf de woningtoewijzing ter hand nemen. Dit is alles behalve wenselijk, maar als dat het enige en uiterste middel is om de corporaties werk te laten maken van de aanpak van segregatie, dan moet dat maar. Laat de corporaties dan maar aan de mensen in de stad uitleggen waarom zij vinden dat segregatie geen belangrijk thema is en waarom zij vinden dat de verdeling van arm en rijk geen belangrijk probleem is.”