Nijmegen

Petra Molenaar is sinds september 2020 een van de twee wethouders van de SP in het huidige college van Burgemeester en Wethouders in Nijmegen. Ze volgde Renske Helmer tussentijds op die moest stoppen wegens haar gezondheid. Aan de vooravond van de verkiezingen kijken we met Petra terug op de afgelopen jaren. Wat heeft ze tot nu toe kunnen bereiken voor de Nijmegenaren en wat staat hoog op haar verlanglijstje voor de komende jaren?

Je begon deze raadsperiode als raadslid en stapte toen Renske Helmer stopte wegens haar gezondheid over naar de rol van wethouder. Hoe was die overstap, ook nog eens midden in de Corona-tijd?

‘Het is nooit mijn ambitie geweest om wethouder te worden. Ik moest er dan ook echt even over nadenken. Maar uiteindelijk ben ik heel blij dat ik dit toch gedaan heb. Helaas was het soms wel moeilijk om gewoon met mensen in gesprek te gaan, vanwege alle coronabeperkingen. Een stad bestuur je immers niet vanachter je computer, maar op basis van echte verhalen van de straat. Tegelijkertijd heb ik gelukkig tientallen mensen mogen ontvangen op het stadhuis, die mij bijvoorbeeld vertelden hoe het is om van een uitkering te moeten leven. Dat was heel waardevol. En daarnaast was het natuurlijk ook een bijzondere periode omdat er veel onzekerheid was. Mensen verloren hun baan, of dreigden die te verliezen, met als gevolg dat ook het inkomen wegviel. Als gemeente stonden we vooraan om hen te ondersteunen. In Nijmegen hadden we heel snel de ondersteuning voor zelfstandig ondernemers op orde. En we organiseerden een ruimhartige regeling voor mensen die extra inkomen nodig hadden.’

Je bent wethouder met de portefeuille werk & inkomen, armoedebestrijding, ict en faciliteiten. Zijn dat ook de onderwerpen waar je het meest mee hebt? En is dat eigenlijk belangrijk?

‘Ik was raadslid woordvoerder voor zorg en welzijn. Dat gaat net als deze portefeuille over mensen. En vooral over hoe je met soms kleine veranderingen iemands leven echt kan verbeteren. Veel te veel mensen leven met de dagelijkse zorg over hoe ze het financieel rond moeten breien. Helaas kunnen we als gemeente niet zorgen voor bestaanszekerheid, dat moet Den Haag echt zo snel mogelijk regelen! Wel kunnen we armoede verzachten door heel veel “pleisters te plakken”. Denk bijvoorbeeld aan onze uitgebreide meedoen-regeling, flinke bijdragen zodat kinderen op sport en muziek kunnen, een studietoeslag voor studenten met een beperking, vrij reizen met de bus voor minima, onze collectieve aanvullende ziektekostenverzekering en nog veel meer. Dat is zeker belangrijk, want iedereen in Nijmegen moet gewoon mee kunnen doen. Ook als je een kleine portemonnee hebt.’

Aan het einde van deze raadsperiode met de verkiezingen voor de deur blikken we natuurlijk graag terug. Wat heb je voor elkaar gekregen waar je trots op bent?

‘Onderdeel van mijn portefeuille is ook werk. Ik gun iedereen een mooie baan. Niet alleen omdat het je financieel meer oplevert dan in de bijstand, maar ook omdat het fijn is om mee te doen, om gewaardeerd te worden en je steentje te kunnen bijdragen aan onze samenleving. Voor sommige mensen is het helaas niet zo makkelijk om zelfstandig een baan te vinden. Vaak ook omdat er meer speelt, bijvoorbeeld financiële zorgen, problemen met huisvesting, of gezondheidsklachten. Dan staat je hoofd er niet altijd naar om werk te zoeken en is het fijn als er iemand met je meedenkt. Afgelopen jaar zijn we daarom gestart met het project “Doe je mee?”. We nodigen de komende jaren iedereen met een uitkering uit voor een persoonlijk gesprek, waarbij het gaat om echte aandacht. Wat heb je nodig om weer (meer) mee te kunnen doen in de samenleving, en hoe kunnen we je daarbij helpen? En voor mensen die al langere tijd niet werken, maar toch graag willen, hebben we recent ook als college van burgemeester en wethouders besloten om basisbanen te realiseren. Daar ben ik echt trots op!’

Mooi die resultaten! Maar er zijn vast ook dingen die nog niet gelukt zijn. Wat staat er bovenaan je verlanglijstje voor de komende jaren?

‘Ik maak me echt zorgen over de stijgende prijzen en wat dat voor mensen betekent. Meneer Jansen op de Kwakkenberg zal echt geen minuutje korter douchen door de hogere gasprijs, maar voor heel veel Nijmegenaren is dit wel de zoveelste druppel in moeilijke tijden. Het is nogal wat als je ’s avonds je kinderen geen fatsoenlijk eten kan geven, of de verwarming uit moet doen omdat je het niet meer kunt betalen. En mensen die zich hierdoor nu in de schulden moeten steken, zijn ook op de langere termijn echt de pineut. Dat we dat laten gebeuren in Nederland vind ik echt heel erg. Het leidt tot een nog grotere tweedeling, terwijl we echt genoeg hebben om eerlijk te delen.’

Iets anders. Jij bent ook actief op social media zoals Twitter, is dat een bewuste keuze? En krijg je daar veel reacties op?

‘Nou ja, ik ben niet heel actief. Maar ik vind het wel belangrijk dat inwoners goed op de hoogte zijn van de hulp die de gemeente kan bieden, dus deel ik daarover op de sociale media. Het was bijvoorbeeld heel lastig om slachtoffers van de toeslagenaffaire te bereiken. Er is veel schaamte en mensen zijn wantrouwend richting overheid. Terwijl we als gemeente dichtbij staan en mensen echt op alle leefgebieden kunnen ondersteunen, ook bijvoorbeeld met hulp richting Belastingdienst. Toen heb ik op verschillende plekken een oproep gedaan dat mensen zich konden melden. En dat hielp heel erg, want het aantal meldingen – ook bij mij persoonlijk – nam toe. Achteraf kreeg ik daar ook fijne reacties op: mensen die het moeilijk vinden om de stap te zetten, maar een menselijk gezicht achter de functie wethouder helpt dan wel.’

Hoe is het eigenlijk om als SP-er wethouder te zijn?

‘Ik vind het een eer dat ik voor mijn partij deel heb mogen uitmaken van het college van burgemeester en wethouders. Het was niet altijd makkelijk, want de coalitiepartijen denken natuurlijk niet altijd hetzelfde over wat goed is voor onze stad en onze inwoners. Maar als ik terugkijk op de afgelopen anderhalf jaar ben ik echt wel trots wat je kan doen als wethouder. Het staat niet altijd in de krant, maar als ik een berichtje krijg van een inwoner die heel blij is met geboden hulp, dan weet ik waar ik het voor doe. En als ik Nijmegen vergelijk me andere steden, dan doen we het hier toch allemaal maar mooi op de sociale manier. Zo zoeken we regelmatig de grenzen op van de participatiewet en kijken we hoe we mensen hier zo goed mogelijk en met de menselijke maat kunnen ondersteunen. Niet vanuit wantrouwen, maar vanuit vertrouwen. En niet vanuit de regels, maar vanuit de bedoeling van die regels. En dan is het volgens mij toch best handig dat er een SP’er op deze portefeuille zit.’

Je bent natuurlijk gevraagd of je weer hoog op de lijst voor de raadsverkiezingen wilde, maar koos ervoor dat niet te doen. Ben je nog wel beschikbaar voor een nieuwe periode als wethouder, mocht de SP weer in de coalitie komen?

‘Het is natuurlijk niet aan mij, maar als de SP het goed doet bij de verkiezingen en er wordt een beroep om me gedaan, dan zou ik heel graag door gaan. Want er liggen nog genoeg mooie kansen en uitdagingen om onze stad nog socialer te maken.’

En mocht dat niet lukken, ga je dan weer voor de klas staan zoals je daarvoor deed?

‘Jazeker, ik mag gelukkig terugkomen. Ik heb het onderwijs de afgelopen tijd stiekem best gemist, dus als ik geen wethouder word, ga ik graag terug. We zullen het zien na 16 maart!’