Nijmegen

Lieve mensen, broeders, zusters, kameraden, 

Het voelt raar hier te moeten staan. We zouden hier moeten zijn om samen stil te staan bij de Nakba, de etnische zuivering van meer dan 750.000 Palestijnen. Ontheemding, moord, kolonisatie en grootschalige verwoesting en terreur. Maar hoe kunnen we herdenken terwijl al dit ondraaglijke leed nog altijd gaande is. Al 77 jaar.

Al 77 jaar leven Palestijnen als tweederangs burger in eigen land, al 77 jaar leven honderdduizenden Palestijnen in vluchtelingenkampen en al 77 jaar ontneemt de Westerse apartheidskolonie Israël, élke Palestijn de vrijheid. De vrijheid om te zijn wie ze willen zijn, kunnen zijn en mogen zijn.

En daarom staan we vandaag hier, staan we vandaag in Den Haag, zitten we in tenten op universiteiten, zitten we op stations en vele andere plekken in solidariteit met de Palestijnen.

Omdat zelfs een genocide geen rode lijn lijkt te zijn.

Het ontzeggen van elektriciteit is geen rode lijn? Het ontzeggen van voedsel is geen rode lijn? Van water? Van zorg?

Hoeveel journalisten moeten nog worden geliquideerd? Hoeveel ouders moeten hun kinderen nog begraven? Hoeveel land mag Israël nog annexeren? Hoeveel uitgemergelde kinderlichaampjes zijn er nodig voordat men zegt: ‘genoeg is genoeg’.

Maar nee, nog altijd krijgt Israël alle steun. Alle steun om de Palestijnse cultuur te verwoesten. Alle steun om de Palestijnse geschiedenis te doen vergeten. Alle steun om het Palestijnse volk te vernietigen.

En daarom staan we vandaag hier.

Omdat de Nederlandse regering het belangrijker vindt om te investeren in wapens, dan in vrede. Omdat de afbraak van onze zorg, ons onderwijs en onze volkshuisvesting wordt gebruikt om een wapenwedloop te financieren en jongeren klaar te stomen om ze de gehaktmolen in te schieten.

Een bodemloze put waarin wapenhandelaren en investeerders winst maken over de ruggen van miljarden, miljarden mensen die lijden onder kolonialisme, imperialisme en de grijpgrage handjes van parasiterende kapitalisten.

En als dank voor het afbreken van de samenleving en onze verzorgingsstaat krijgen we een dikke middelvinger. Met als toetje het circus van mislukte cliniclowns van de aanstaande NAVO-top op ons dak.

Maar hoe kan het dat zelfs onze universiteiten en ons onderwijs medeplichtig zijn aan etnische zuivering, genocide en apartheid. Geen wonder dat studenten boos zijn, zich verraden voelen door de laffe houding van universiteitsbesturen.

In tijden waarin radicaal- en extreemrechts gedachtengoed heerst, is het de taak van universiteiten om de democratie en de rechtsstaat te beschermen, om op te staan tegen haatzaaierij en verdeeldheid en om niet naïef te zijn tegenover de gevolgen van samenwerkingsverbanden die bijdragen aan misdaden tegen de mensheid.

Ik ben dan ook ontzettend trots op mijn medestudenten die wel verantwoordelijkheid nemen en zich verzetten tegen de medeplichtigheid van de universiteiten. Hier in Nijmegen bij het Yahya Sobeih-kamp, maar ook in andere steden als Utrecht en Rotterdam.

Alle studenten, mensen hier, in Den Haag of ergens anders waar mensen in opstand komen tegen de geopolitieke machtsspelletjes van het Westen, ga zo door, jullie staan er niet alleen voor. Wij hebben het krachtigste battle-tested wapen al tot onze beschikking, die van solidariteit.

Het wapen van ons, de werkende klasse. Een wapen wat niet gebonden is aan landsgrenzen of naties of kapitaalstromen. Wij zijn allemaal verbonden door onze gezamenlijke belangen tegen die van het kapitaal: tegen oorlog, tegen uitbuiting, tegen racisme, tegen kolonialisme, en voor gelijkwaardigheid, voor een menswaardig bestaan en voor georganiseerde solidariteit.

Deze ambitie stopt niet bij onze landsgrenzen, ga niet mee in de politiek van verdeel en heers, laat je niet misleiden door leugens, houd je ogen op de bal. Want solidariteit enkel binnen landsgrenzen is geen solidariteit maar privilege, wij staan voor absolute gelijkwaardigheid van ieder mens, waar je ook vandaan komt.

Dus kameraden, organiseer je. Sluit je aan bij de vakbond, zet je tent naast de mijne, ondersteun je lokale acties, ga de straat op en sluit je aan bij organisaties en bewegingen die ook deze doelen nastreven. De klassenstrijd heeft iedereen nodig.

Kom in actie, want niemand is vrij zolang Palestina niet vrij is.

Free Palestina

---

Bovenstaande speech is uitgesproken door SP Nijmegen-voorzitter Noah Vetter op de Nakba Dag Demonstratie op 18 mei 2025 in Nijmegen.